Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna

• Start
• Odpieluchowanie
• Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Jak odpieluchować dziecko? W bliskości, bez stresu i skutecznie?

 

Wielu rodziców zadaje sobie pytanie — jak odpieluchować dziecko? Kiedy jest na to najlepszy moment? Na co należy zwrócić uwagę? Co zrobić, żeby proces zakończył się sukcesem? Jeśli i ty stoisz przed odpieluchowaniem swojego dziecka, to koniecznie czytaj dalej. Z tego artykułu dowiesz się:

1. Kiedy i jak odpieluchować dziecko?
2. Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie? [Konkretne sygnały]
3. Kiedy uczyć dziecko nocnika?
4. Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika
5. Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania dziecka
6. Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu- 4 kroki 

 

Kiedy i jak odpieluchować dziecko?

Czym jest odpieluchowanie? 

Wbrew temu, co się wielu rodzicom wydaje albo co się powszechnie przyjmuje Samo zdjęcie pieluchy nie jest jeszcze odpieluchowaniem. Odpieluchowanie dziecka nie polega po prostu na zdjęciu pieluchy. Nie polega też na wyczekiwaniu jakiegoś magicznego momentu, w którym dziecko samo z siebie bez żadnego działania rodziców, od razu wszystko umie. Umie załatwiać swoje potrzeby do nocnika, umie wołać, czyli sygnalizować potrzeby, umie załatwić potrzeby pod krzaczkiem na spacerze i skorzystać toalety w markecie czy w restauracji. 

Odpieluchowanie to proces, który powinien zostać przeprowadzony z planem, a przede wszystkim w zgodzie z rozwojem, potrzebami dziecka, w bliskości i spokoju. To czas na naukę, ćwiczenie umiejętności  i utrwalenie w formie nawyku, żeby już do tego nie wracać.

Jaki jest najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka?

Czy naukowcy mówią o jakimś konkretnym wieku, w którym powinno się odpieluchować dziecko? Cóż, nie ma zgody co do tego, kiedy powinny pojawić się objawy gotowości do odpieluchowania u dziecka. Jedni twierdzą, że najlepiej odpieluchować przed 1. rokiem życia inni twierdzą, że najlepszy wiek na odpieluchowanie dziecka to między 24. a 36. miesiącem. Tylko że… to spora rozbieżność.

 

A więc kiedy najlepiej zacząć? Odpowiedź jest prosta: wtedy, kiedy dziecko i rodzina są na to gotowi. 

Nie wolno rozpoczynać odpieluchowania zbyt szybko. Nie wolno działać na siłę. Jednak przystąpienie do procesu zbyt późno również może nieść za sobą pewne trudności. I moje doświadczenie pokazuje, że w dzisiejszych czasach rodzice mają tendencję do przeciągania odpieluchowania w tę drugą stronę. Przystępują do procesu zbyt późno, pomimo wyraźnych znaków gotowości. Więcej pisałam o tym w artykule „4 największe mity, przez które rodzice nieświadomie opóźniają odpieluchowanie swojego dziecka”.

No dobrze, a więc wszystko sprowadza się do gotowości. Jak ją rozpoznać? Czytaj dalej.

 

Po czym poznać, że dziecko jest gotowe na odpieluchowanie?

Wbrew pozorom, wcale nie powinieneś czekać, aż dziecko samo zechce zdjąć pampersa lub samo zacznie interesować się nocnikiem. To wcale nie świadczy o gotowości do odpieluchowania. Nie świadczy też o jej braku.

A więc co świadczy o gotowości? Jakie warunki powinny zostać spełnione, abyśmy mogli mówić o gotowości do odpieluchowania u dziecka? Znajdziesz je w artykule “Kiedy odpieluchować dziecko? 5 sygnałów gotowości”.

 

Kiedy uczyć dziecko nocnika?

Wszystko zależy od dziecka i od tego, czy jesteście gotowi na proces odpieluchowania jako rodzina. Natomiast, kiedy dziecko skończy 9 miesięcy i stabilnie siedzi, możecie zacząć powoli oswajać go z nocnikiem. 

Uwaga — nie mówię o nauce siusiania na nocnik (bo na to w wieku 9 miesięcy jest jeszcze za wcześnie). Mam na myśli oswajanie, czyli — możemy kupić nocnik i pokazywać, do czego on służy, pozwolić na nim usiąść. NIE WYMAGAMY EFEKTU. Nie stosujemy przymusu. Nie wolno tego robić.

 

Chodzi o to, aby pozwolić usiąść dziecku na nocniku bez pampersa — nawet na sekundę czy dwie. Zrobi siku? Dobrze! Nie zrobi? Drugie dobrze! Na tym etapie nie chodzi nam o efekt, a o wytworzenie w mózgu dziecka nowej ścieżki neuronalnej (neuroasocjacji) — przyzwyczajenia go do tego, że istnieje coś takiego jak nocnik.

Dziecku, które zostało oswojone z nocnikiem, znacznie łatwiej będzie pożegnać pieluszkę.

 

Jaki nocnik wybrać? Cechy dobrego nocnika

Jakiego sprzętu potrzebujesz, żeby odpieluchować dziecko? Lepszy jest nocnik czy nakładka na sedes? A może pisuar dla chłopca? Kolorowy? Grający? Z podstawką na tablet?

Wybór sprzętu do odpieluchowania jest naprawdę ważny, bo może mieć znaczący wpływ na powodzenie akcji „pożegnanie z pieluchą”. Podobnie jak odpowiedni moment startu.

Cechy dobrego nocnika:

• Nocnik powinien być prosty, bez melodyjek i innych bodźcujących rozpraszaczy. Dlaczego to ważne?
  
  Po pierwsze — dziecko może się takiego nocnika najzwyczajniej w świecie wystraszyć. I skojarzy ten strach z wypróżnianiem. To może powodować opór, a nawet lęk.
  
  Po drugie — zależy nam, aby nocnik kojarzył się dziecku tylko z wypróżnianiem. Nie może odwracać uwagi dziecka. Jeśli nocnik za bardzo spodoba się dziecku, to maluch może chcieć siadać na niego częściej, niż jest to potrzebne i specjalnie przeć (a to może prowadzić do problemów).
• Nocnik powinien zapewniać prawidłową pozycję ciała — kolanka wyżej niż biodra
• Powinien być stabilny — aby dziecko mogło czuć się na nim bezpiecznie
• Łatwy w utrzymaniu czystości
• Komfortowy dla dziecka i rodzica — czyli taki nocnik, który można łatwo ze sobą zabrać na wyjścia i który może jednocześnie posłużyć jako nocnik turystyczny czy nakładka na toaletę.

Ja polecam Nocnik Potette, z którą podjęłam współpracę (a ja podejmuję je tylko wtedy, gdy produkt jest w 100% zgodny z moimi wartościami).

Dlaczego ten nocnik jest taki wyjątkowy? Otóż może on posłużyć jako:

• nocniczek do codziennego używania,
• nocnik turystyczny, czyli na wyjścia,
• nakładka na toaletę do korzystania z toalet w miejscach publicznych, w domu też .

Nocnik jest leciutki i składany, po złożeniu jest płaski i zmieści się do torby, plecaka, wózka. Taki nocnik może bardzo wspierać proces pożegnania pieluszki, bo zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa w domu i poza domem, na spacerze, w sklepie, na placu zabaw, w trasie, na wakacjach, w podróży.

To ważne, żeby niepotrzebnie nie wydłużać procesu, zakładając pieluchę na spacer po starcie odpieluchowania. Niestety, wielu rodziców tak robi, a dzieci są zdezorientowane i proces niepotrzebnie wydłuża się czasami o kilka tygodni, a nawet o kilka miesięcy.

Nie zaskoczy cię „nagła potrzeba” dziecka i nie będziesz musiał/a szukać w pośpiechu toalety albo ustronnego miejsca do „wysadzenia” dziecka. Wyciągasz Nocnik Potette z torby i nie ma tematu. 

 

A to, co mnie absolutnie urzekło to specjalny wkład, który zamienia płyn w żel, taki sam jak w pieluszce. Nic się nie rozleje, masz pełen komfort, wygodę a dziecko czuje się zaopiekowane i bezpieczne z nocnikiem, który zna.

A teraz, gdy już wiesz, kiedy odpieluchować dziecko i wiesz, jaki nocnik wybrać, czas na jeszcze jeden, ważny temat…

 

Konsekwencje zbyt późnego odpieluchowania

Czy można odpieluchować dziecko zbyt późno? Okazuje się, niestety że tak. 

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice przegapiają najlepszy moment na odpieluchowanie. Czekają na rozpoczęcie tego procesu, aż dziecko samo zakomunikuje, że to już. Jednak często jest tak, że dziecko kończy 4 czy 5 lat i… wciąż nie komunikuje i nie daje znać, że nie chce już pampersa.

Albo może być sytuacja, gdzie dziecko jasno komunikuje, tylko rodzice nic z tym nie robią, bo są zaskoczeni albo zupełnie nieprzygotowani, w środku przeprowadzki, remontu czy tuż przed wyjazdem na wakacje. I tutaj zaczynają się schody. Bo kiedy dziecko w przedszkolu czy zerówce nadal nie jest samodzielne toaletowo, zalicza „wpadki” przy rówieśnikach, jest to dla dziecka wielki stres i nie ukrywajmy, wstyd. 

Z czym jeszcze może zmagać się dziecko, które proces odpieluchowania będzie przechodziło zbyt późno?

• odpieluchowanie jest znacznie trudniejsze – dziecko ma przez lata wyrobiony nawyk załatwiania się tylko do pampersa i bardzo trudno mu się przestawić
• strach – dziecko może bać się nowego sposobu załatwiania się,
• dziecko może nie potrafić załatwiać swoich potrzeb na siedząco (do pieluszki można było załatwiać się na stojąco),
• do zrobienia kupy dziecko może potrzebować pieluchy, inaczej wstrzymuje, a potem zmaga się z zaparciami,
• może robić kupę prosto w majtki (które potraktuje jak pampersa)
• może często moczyć się w nocy i latami nie kontrolować pęcherza podczas snu, (to dotyczy dzieci nawet po 10 roku życia),
• musi rezygnować z wielu przyjemności, takich jak imprezy, spotkania towarzyskie, wyjście na basen, z obawy przed doświadczeniem wstydu.

Więcej mówię o tym w tym nagraniu:

Play

Co, jeśli wyżej wymienione problemy dotyczą właśnie waszej sytuacji? Przede wszystkim: nie zostawiaj dziecka samego sobie z tym problemem. Dziecko samo z niego nie wyrośnie. To nie minie samo w cudowny sposób bez twojego udziału. Nie wolno czekać, Trzeba działać. 

Jeśli waszym problemem są zaparcia nawykowe, to zachęcam cię do przeczytania tego artykułu: „Zaparcia u dzieci – najczęstsze przyczyny”  oraz jego drugiej części „Co na zaparcia u dzieci? 3 konkretne wskazówki na już”

Natomiast jeśli zmagacie się z takim problemem jak kupa w majtkach, to koniecznie przeczytaj ten artykuł „Dlaczego dziecko robi kupę do majtek? 10 konkretnych wskazówek jak rozwiązać ten wstydliwy problem”

 

Jak odpieluchować dziecko w bliskości i bez stresu? 4 kroki 

Przede wszystkim – odpieluchowaniu powinny towarzyszyć przyjemne emocje. To radosny czas. Zadbaj o to, aby dziecko czuło Twoją bliskość, wsparcie, spokój i czuło się bezpiecznie. To absolutna podstawa.

 

Krok 0 – czyli „znikająca pielucha”. 

Ten krok ma na celu łagodne przyzwyczajenie dziecka do zmiany. Nie chcemy, aby zdjęcie pieluchy było dla niego dużą zmianą, szokiem. Efekt osiągniemy poprzez zmianę odczuć na ciele. To pierwszy krok w stronę zmiany nawyku załatwiania wszystkich potrzeb do pieluchy.

Jeżeli dziecko ma mniej niż 20 miesięcy, możesz ten krok pominąć.

Co dokładnie robimy w tym etapie: 

1. Zaczynamy od planu dnia.

Rozpisz kiedy u Was jest śniadanie, drzemka, kąpiel, spanie i inne elementy dziennej rutyny.

2. Zdejmujemy pieluchę okresowo na 20-30 minut, minimum 6-8 razy w ciągu dnia.

Zajrzyj do swojego planu dnia i ustal, w jakich godzinach będziesz zdejmować dziecku pieluchę. Nie rób tego spontanicznie, na oko, jak wyjdzie. Bo może się okazać, że nie dałeś/aś rady zrealizować planu. 

Po 7 dniach dziecko przyzwyczaja się do tego, że pampers nie jest jego nieodłączną częścią. Umie poczuć swoją dolną część ciała. Dzięki temu etapowi dziecko nie powinno zareagować szokiem na zdjęcie pampersa w celu odpieluchowania. Zniesie to dużo łagodniej. 

Chodzi głównie o to, żeby dziecko poczuło, że pupa nie jest w pieluszce cały czas. Ma przyzwyczaić się do wrażeń z pieluszką i do wrażeń bez pieluszki. Chodzenie bez pieluszki ma być dla dziecka normalne. Może się zdarzyć, że samo poszuka nocnika. Może być też tak, że zaczeka do momentu, kiedy pielucha z powrotem pojawi się na pupie. Wszystko jest ok.

Krok 1 – Zaczynamy!

Upewnij się, że jesteście gotowi i macie czas dla dziecka (3-7 dni). Zapisz je w kalendarzu. Odwołaj wizytę babci i koleżanki. Nie planuj nic innego.

Naprawdę nie da się odpieluchować dziecka „przy okazji”. Jeżeli nie chcemy działać na siłę, nie chcemy nerwów, płaczu, frustracji, rozczarowania, kłopotów i trudności, to dużo lepiej jest o to zadbać na początkowym etapie. Po prostu daj dziecku czas i uwagę, bliskość i empatię. 

Hasło: „samo się zrobi”  albo „jakoś to będzie” czy „dziecko samo ma się odpieluchować” nie wpisuje się w proces oparty na bliskości i przyjemnych emocjach.

Krok 2 – Zdejmij pieluszkę na dzień

Na tym etapie dziecko ma pieluszkę tylko na drzemkę i na noc.

Krok 3 – Zostań w domu na 1-2 dni

Nauka wymaga czasu, a więc nie stresuj dziecka na tym etapie wyjściem na spacer czy do babci. To czas bliskości, intymności. Obserwuj uważnie dziecko, pomóż mu wyłapywać sygnały z ciała, ucz je powoli reagować na te sygnały. 

Krok 4 – Na każde wyjście z domu weź nocnik, nie pieluchę.

Kiedy maluszek już umie robić do nocnika, możesz wyjść na krótki spacer. Większość rodziców zakłada wtedy pieluchę, ale ty tego nie rób. To zaburzy dziecku naukę, mogą pojawić się trudności. Ty weź nocnik. Najlepszy jest nocnik wielofunkcyjny, który dziecko ma w domu. Ten sam nocnik zabierz na spacer, na salę zabaw, do restauracji, do lekarza,  do samochodu. Kiedy zdejmiesz pampersa, już do niego nie wracaj.

 

Jak odpieluchować dziecko? Szczegółowy plan krok po kroku

A jeśli… 

• chcesz mieć pod ręką gotowy plan i cały proces rozpisany w najdrobniejszych szczegółach łącznie z tym jak dziecko ma być ubrane na każdym etapie, 
• chcesz się poczuć bezpiecznie komfortowo i dać się zaopiekować 
• chcesz wiedzieć, jak reagować na niepowodzenia dziecka, aby utrzymać  radość i motywację 
• podejmowałaś/eś już próby odpieluchowania, ale coś poszło nie tak,
• twoje dziecko zmaga się z problemami toaletowymi (np. kupa do majtek, kupa tylko do pampersa, zaparcia nawykowe),
• twoje dziecko jest bardziej wrażliwe albo jest „High Need Baby” a ty 
• chcesz uniknąć nieświadomych błędów, które mogą utrudniać cały proces,

… to koniecznie zajrzyj do mojego e-booka „Witaj Nocniczku”. 

Dowiedz się więcej o e-booku >>

 

Ten e-book to szczegółowa i konkretna instrukcja dla rodziców, krok po kroku, jak przeprowadzić dziecko (i całą rodzinę) przez proces odpieluchowania, aby poszło łatwo, sprawnie i w przyjemnych emocjach.

Dlaczego warto skorzystać z e-booka?

• Otrzymasz gotowy plan działania, krok po kroku — można powiedzieć, że przez cały proces prowadzę Was „za rękę”, dzięki czemu będziesz wiedział/a, co robić w każdej sytuacji (nawet w tych niespodziewanych)
• Unikniesz najczęstszych błędów — które nieświadomie popełnia wielu rodziców i które, niestety, mogą mocno skomplikować i utrudnić cały proces odpieluchowania.  

Pomożesz dziecku poradzić sobie z bardzo nieprzyjemnymi kłopotami: zaparciami, wstrzymywaniem kupki, (zaparciami nawykowymi),  kupką robioną prosto do majtek, kupka robioną tylko i wyłącznie do pampersa pomimo umiejętności siusiania do nocnika.

W jaki sposób pomagam dzieciom pokonać trudności toaletowe? 

Opracowałam specjalne zabawy polisensoryczne, które wpływają na przywspółczulny układ nerwowy, powodując zmianę lęku i stresu w rozluźnienie i radość.

To zabawy, w których celowo działamy na:

• zmysły dziecka
• sensorykę dziecka
• emocje dziecka

Dzięki oddziaływaniu na zmysły możemy stworzyć w mózgu dziecka nowe ścieżki neuronalne i odpowiednie asocjacje (skojarzenia) wypróżniania ze spokojem, bezpieczeństwem i radością. Dzięki dysocjacji poradzimy sobie z lękiem i blokadą emocjonalną.

Zobacz opinie rodziców, którzy już skorzystali z tej wiedzy:

 

Poznaj e-book „Witaj Nocniczku” >>

 

Więcej takich zabaw i dokładne wskazówki jak z nich korzystać znajdziesz w e-booku. 

Ważne: możemy bawić się w ten sposób tylko z dziećmi, u których nie rozpoczął się jeszcze proces aktywacji kory nowej w mózgu. Dlatego e-book jest przeznaczony tylko dla dzieci do 6. roku życia.

A co jeśli Twoje dziecko ma więcej niż 6 lat i nadal mierzycie się z problemami toaletowymi?

Napisz do mnie kontakt@mariolakurczynska.pl. Pomogę Wam w formie indywidualnych konsultacji.  

Oto kilka opinii rodziców, którzy skorzystali z mojego indywidualnego wsparcia:

 

Jeśli dostrzegasz sygnały gotowości u swojego dziecka – nie odkładaj odpieluchowania „na potem” aż „samo się zrobi”, aż dziecko „wyrośnie”.  Podążaj za dzieckiem, za jego etapami rozwoju i daj mu swoje wsparcie i bliskość, którego przecież tak bardzo potrzebuje. 

Ściskam i trzymam za Was kciuki!

Mariola Kurczyńska
Doradczyni rodzicielska, terapeutka pedagogiczna